Τα Ακαρνανικά όροι και ο μπούμιστος

Ακαρνανία η Ξηρόμερο(όνομα και πράγμα) είναι η περιοχή που εκτείνεται δυτικά του Αχελώου, μέχρι την περιοχή της αρχαίας Αμβρακίας.

Από βορρά προς νότο της Ακαρνανίας εκτείνονται τα Ακαρνανικά όρη, αφήνοντας ανάμεσά τους πολλές εύφορες κοιλάδες και δεκάδες ξεροποτάμους να ξεκινούν από τις πετρώδεις πλαγιές τους. Στο μέσον τους δεσπόζουν οι κορυφές Υψηλή κορφή(1589μ.) και Μπούμιστος(1577 μ.) και η κορυφή Περγαντί με υψόμετρο (1423 μ.), όπου ευρίσκονται και οι φημισμένες ιαματικές πηγές της Κορπής. Στα νότια καταλήγουν στην κορυφή Βελούτσα (928 μ.) πάνω από τον Αστακό.


Τα Ακαρνανικά βουνά είναι ασβεστολιθικά και εξ’ αιτίας αυτού είναι κακοτράχαλα και δεν κρατούν νερό, εξ’ου και η ονομασία Ξηρόμερο. Παρά τις πολλές βροχοπτώσεις, το νερό χάνεται στη γη και καταλήγει υπόγεια σε λίμνες, στον Αχελώο και στον κάμπο. Επίσης είναι τελείως γυμνά στα ψηλά ενώ στα χαμηλότερα υπάρχουν δάση από βελανιδιές, αριές, καστανιές και πουρνάρια.

Ένα μοναδικό φαινόμενο για τα Ακαρνανικά βουνά είναι το δάσος της κεφαλλονίτικης ελάτης, που υπάρχει στη βόρεια πλαγιά του Μπούμιστου. Ένα δίστιχο λέει: «Ξηρομερίτικα βουνά, έλατος δεν φυτρώνει». Αυτό το δάσος η παράδοση το θέλει να οφείλεται στους κλέφτες Κατσαντωναίους, οι οποίοι λέγεται ότι έφεραν τους σπόρους της ελάτης στα τσαρούχια τους από τα Άγραφα.
Σ’ αυτές τις κορυφές και τα οροπέδια κατέβαιναν να ξεχειμάσουν μεγάλα κοπάδια από τον Ασπροπόταμο και τα Άγραφα.

          Στην Ακαρνανία υπάρχουν και τέσσερις λίμνες: η Αμβρακία, ο Οζερός, η Βουλκαριά και η μικρή Σαλτινή στο Άκτιο, όπου βρισκόταν το ιερό του Άκτιου Απόλλωνα.
  

πηγη: