Ο διόλου τυχαίος θάνατος ενός καρδιοπαθούς

Ούτε ένα ευρώ την ημέρα για να σώσει τη ζωή του δεν μπορούσε να διαθέσει ένας καρδιοπαθής που πέθανε από οξύ έμφραγμα τρεις μέρες αφότου αναγκάστηκε να διακόψει τα φάρμακά του λόγω οικονομικής αδυναμίας.

Το τραγικό αυτό περιστατικό δεν συνέβη σε κάποια χώρα της υποσαχάριας Αφρικής αλλά στην Ελλάδα του 21ου αιώνα, η οποία όπως καυχάται η κυβέρνηση, επαναποκτά το διεθνές κύρος και την αξιοπιστία της… Την είδηση δεν την έφερε στο φως κάποιο λαϊκίστικο και κιτρινίζον μπλογκ, αλλά ο καθηγητής και διευθυντής του Πανεπιστημιακού Νοσοκομείου της Πάτρας, Δημήτρης Αλεξόπουλος, σε συνέντευξη Τύπου που δόθηκε με αφορμή το 11ο Διεθνές Καρδιολογικό Συνέδριο του οποίου οι εργασίες λήγουν σήμερα.

Ο καρδιοπαθής αυτός ήταν ασφαλισμένος και η μηνιαία συμμετοχή του για την προμήθεια των φαρμάκων ήταν 30 ευρώ, επομένως δεν χρειάζεται πολλή φαντασία για να αναλογιστούμε το τι συμβαίνει με τους ανασφάλιστους.

Τόσο η διεθνής, όσο και η εγχώρια εμπειρία δείχνουν ότι η κρίση οδηγεί στην αύξηση του στρες και των καρδιακών νοσημάτων. Όπως επισημάνθηκε στη συνέντευξη, ένας στους πέντε ασθενείς που φτάνουν στο νοσοκομείο του Ρίου είναι ανασφάλιστοι. Για πολλούς η διενέργεια προληπτικών εξετάσεων είναι απαγορευμένη, ενώ πολλοί αναγκάζονται να διακόψουν τη θεραπεία τους επειδή δεν μπορούν να καλύψουν τη συμμετοχή τους στα φάρμακα.

Και στον τομέα της ψυχικής υγείας, η κατάσταση είναι ακόμα πιο ζοφερή… Ως γνωστόν, το ΕΣΡ (Εθνικό Συμβούλιο Ραδιοτηλεόρασης) έχει δώσει οδηγία στα κανάλια να αποφεύγουν την προβολή εικόνων φτώχειας και κοινωνικής εξαθλίωσης δίχως τη συναίνεση των απεικονιζόμενων προσώπων, έτσι ώστε οι εικόνες να ευημερούν ακόμα και αν οι άνθρωποι δυστυχούν.

Φαίνεται ότι μια ανάλογη άγραφη οδηγία ακολουθούν τα κυρίαρχα ΜΜΕ που αποσιωπούν και αγνοούν προκλητικά τις φονικές συνέπειες των μνημονίων και της κυβερνητικής πολιτικής. Ο «διόλου τυχαίος θάνατος ενός καρδιοπαθούς» συμπυκνώνει την τραγωδία της εποχής μας, το χάος ανάμεσα στις τεχνολογικά και επιστημονικά επιτεύγματα και υποσχέσεις και στην κοινωνική τους εφαρμογή.

Πηγή: ΠΡΙΝ